Drie letters. En het valt niet altijd mee om ze uit te spreken. NEE.
En toch kan het meer opleveren dan je denkt, voor jou én anderen. Je weet best dat je jouw eigen grenzen mag bewaken. En dat jij zelf jouw agenda bepaalt en niet iemand anders. Vaak is het geen kwestie van niet-willen, maar van niet-kunnen, qua energie of tijd. En toch…het doet wat met ons als we nee zouden willen zeggen. Drie redenen om toch nee te zeggen:
1. Als jouw omgeving weet dat jij eerlijk nee zegt, dan durft men dat richting jou ook makkelijker te doen. Je zorgt er hierdoor voor dat ook anderen zich vrijer voelen om nee te zeggen. Ikzelf heb deze feedback van meerdere familieleden en vrienden gehoord. Het maakt onze omgang zoveel eerlijker, makkelijker en fijner.
2. Wanneer de ander gewend is dat jij een nee durft aan te geven, dan weet diegene ook dat jouw JA een ja vol overtuiging is. Dat jij op dat moment oprecht gekozen hebt om met die persoon samen te zijn of iets voor diegene te doen.
2a. En dit zorgt ook dat ze jou zonder schroom durven vragen, omdat ze weten dat je eerlijk ja of nee durft te zeggen en dus niks tegen je zin doet. Hoeven ze zich daar geen zorgen over te maken.
3. Je zegt vast wel eens ja, terwijl je nee voelt. Je voelt je verplicht. Je wilt de ander niet teleurstellen. Je maakt je zorgen wat de ander van je zal denken. Hoor je er dan de volgende keer nog wel bij? etc etc.
Tegen wie zeg jij dan nee, als die ander jouw ja krijgt? Je gaat aan jezelf voorbij en je stelt jezelf teleur. Zorg aub goed voor jezelf en wees trouw aan je nee-gevoel. Bewaak goed dat je jouw ‘nee’ niet telkens aan jezelf uitdeelt. Geef alleen een ja met overtuiging. Laat de meest oprechte versie van jezelf spreken.
Tip: Een nee wordt minder rigoureus als je er “Nee, én …..” van maakt. Geef aan wat voor jou wel haalbaar is. Noem een alternatief voor nu of een optie voor een andere keer.
Het is echter geen verplichting om te compenseren. Voel of dit voor jou ok is op dat moment.
Tot slot: Ikzelf vind afspraken in de wat verdere toekomst lastig. Weet ik veel of ik tegen die tijd energie heb, of er andere opties zijn of wat voor situaties zich ook kunnen voor doen. Daarom hou ik ervan om bepaalde afspraken onder voorbehoud te plannen. Dan zeg ik ‘misschien’, en bepaal later of het een ja of een nee wordt. Op die manier komt een eventuele nee minder onverwacht over bij de ander.
Zo wordt NEE steeds makkelijker uit te spreken.